یادداشت زیستی: بافت پیوندی

---

یادداشت زیستی بافت پیوندی:

ساختار: از انواع یاخته ها،رشته های پروتئینی به نام رشته های کلاژن و رشته های کشسان (ارتجاعی) و مادۀ زمینه ای که یاخته های این بافت، آن را می سازند، تشکیل شده است.

وظیفه: این بافت، یاخته ها و بافت های مختلف را به هم پیوند می دهد.

نکته: در انواع بافت پیوندی، مقدار و نوع رشته ها و مادۀ زمینه ای متفاوت است.

انواع بافت پیوندی: سُست، متراکم (رشته ای)، چربی، خون، استخوان و غضروف (شکل ۱۰)

۱. سُست:  

ویژگی: بافت پیوندی انعطاف پذیر است. مادۀ زمینه ای بافت پیوندی، سست، شفاف، بی رنگ، چسبنده و مخلوطی از انواع مولکول های درشت مانند گلیکوپروتئین است.

وظیفه: این بافت معمولاً بافت پوششی را پشتیبانی می کند.

مثال: در زیر بافت پوششی لولۀ گوارشی یک لایه بافت پیوندی سست قرار دارد.

۲. متراکم (رشته ای):

ویژگی: در بافت پیوندی متراکم (رشته ای) میزان رشته های کلاژن از بافت پیوندی سست بیشتر، تعداد یاخته های آن کمتر و مادۀ زمینه ایِ آن نیز اندک است.

نکته: مقاومت این بافت از بافت پیوندی سست بیشتر، ولی انعطاف پذیری آن کمتر است.

مثال: در زرد پی، رباط و بخش هایی از قلب بافت پیوندی متراکم وجود دارد.

۳. چربی:

ویژگی: نوعی بافت پیوندی است که در آن یاخته های سرشار از چربی فراوان است.

وظیفه: این بافت بزرگ ترین ذخیرۀ انرژی در بدن است. در بخش هایی از بدن مانند کف دست ها و پاها، نقش ضربه گیری دارد و به عنوان عایق حرارتی نیز عمل می کند.

---

گردآورنده: حسن لطفی