یادداشت زیستی دستگاه عصبی محیطی:

دستگاه عصبی محیطی: بخشی از دستگاه عصبی که مغز و نخاع را به بخش های دیگر مانند اندام های حسی و ماهیچه ها مرتبط می کند. (۱۲ جفت عصب مغزی و ۳۱ جفت عصب نخاعی)

نکته: هر عصب مجموعه ای از رشته های عصبی است که درون بافت پیوندی قرار گرفته اند.

بخش های دستگاه عصبی محیطی:

بخش حسی

بخش حرکتی: پیام عصبی را به اندام های اجرا کننده مانند ماهیچه ها می رساند. (بخش پیکری و خودمختار)

۱.بخش پیکری: این بخش پیام های عصبی را به ماهیچه های اسکلتی می رساند. (ارادی و غیر ارادی)

ارادی: یاخته های عصبی بخش پیکری، دستور مغز را به ماهیچه های می رسانند.

غیر ارادی: فعالیت ماهیچه های اسکلتی به شکل انعکاسی تنظیم می شود.

مثال: انعکاس عقب کشیده دست با برخورد به جسم داغ (مرکز تنظیم این انعکاس نخاع است)

نکته: انعکاس پاسخ سریع و غیر ارادی ماهیچه ها در پاسخ به محرک هاست.

۲.بخش خود مختار: این بخش کار ماهیچه های صاف، ماهیچۀ قلب و غده ها را به صورت ناآگاهانه تنظیم می کند و همیشه فعال است.(هم حس و پادهم حس)

نکته: بخش هم حس و پادهم حس معمولاً برخلاف یکدیگر کار می کنند تا فعالیت های حیاتی بدن را در شرایط مختلف تنظیم کنند.

بخش پادهم حس (پاراسمپاتیک): باعث برقراری حالت آرامش در بدن می شود. در این حالت، فشار خون کاهش یافته، ضربان قلب کم می شود.

بخش هم حس (سمپاتیک): هنگام هیجان بر بخش پادهم حس غلبه دارد و بدن را در حالت آماده باش نگه می دارد. در این وضعیت، بخش هم حس سبب افزایش فشار خون، ضربان قلب و تعداد تنفس می شود و جریان خون را به سوی قلب و ماهیچه های اسکلتی هدایت می کند.

گردآورنده: حسن لطفی

https://zistyad.ir?p=6954